بررسی فنی گرندپری بلژیک 2018

فرمول یک ایران – علاوه بر اینکه بلژیک میزبان یکی از مطرح‌ترین پیست‌های فرمول یک در جهان است، باید گفت یکی از دلایل شهرت اسپا چشمه‌های فراوانش است. اولین بار این رومی‌ها بودند که این منطقه جغرافیایی را بخاطر وفور آب آشامیدنی برگزیدند و امروزه درصد زیادی از توریست‌ها برای آب درمانی به این شهر سفر می‌کنند.

پیست اسپا 9 کیلومتر از شهر فاصله دارد، یکی از ترسناکترین پیچ‌های این پیست پوهون نام دارد که معنی آن، چاه آب است. نیکی لائودا، قهرمان 3 دوره مسابقات فرمول یک پیست اسپا را از این نظر جالب توجه می‌داند که در طول ساهای متمادی، تغییر چندانی نکرده است.

این پیست همچنان حالت قدیمی خود را حفظ کرده و هنوز هم چالش‌های زیادی دارد تا راننده‌ها را با آنها مواجه کند. فضای اطراف پیست هنوز هم دست نخورده باقی مانده و واقعا زیبا و چشم نواز است.

گرندپری بلژیک 2018

پیست گرندپری بلژیک یکی از قدیمی‌ترین پیست‌های فرمول یک در جهان است. اولین مسابقه‌ غیر رسمی که در این پیست برگزار شد به سال 1924 برمیگردد. در ابتدا، طول پیست اسپا 14.9 کیلومتر بود که به شدت خطرناک بود. در طی چند سال، مسئولین برگزاری سعی کردند طول پیست را کمتر کنند تا در سال 1970 به 14 کیلومتر رسید، که هنوز از خطرش کاسته نشده بود. در همین سال کریس آمون سریعترین دور پیست را با سرعت 245 کیلومتر در ساعت به نام خود ثبت کرد.

پیست اسپا؛ ژوئن 1961

اسپا تا سال 1983 از تقویم رقابت‌های فرمول یک دور بود. زمانی که دوباره وارد لیست پیست‌های فرمول یک شد تغییرات زیادی کرده بود و طول پیست به 7 کیلومتر کاهش پیدا کرده بود. در اعمال تغییرات تلاش شده بود که پیچ‌های مطرح پیست حذف نشوند. بیشتر از دو دهه است که اسپا لقب طولانی‌ترین پیست فرمول یک را به خود اختصاص داده، ترکیبی از مستقیمی‌های طولانی و پیچ‌های سرعت بالا که هر راننده‌ای را عاشق خود کرده است.

پیروزی آلین پراست راننده تیم مک‌لارن در سال 1987

آب و هوا در این منطقه جغرافیایی به شدت غیر قابل پیش بینی است. حتی ممکن است در بخشی از پیست شاهد بارش باران باشیم و در بخشی دیگر پیست خشک باشد. همین موارد عجیب است که باعث شده هیچ کس نتواند به راحتی ادعا کند استاد رانندگی در اسپا است و فقط 6 راننده توانسته‌اند در این پیست 2بار یا بیشتر از 2بار عنوان قهرمانی را به دست آورند – خوان مانوئل فانجو (3بار) دیمون هیل (3بار) کیمی رایکونن (4بار) جیم کلارک (4بار) آیرتون سنا (5بار) و مایکل شوماخر (6بار)

لوئیس همیلتون و سباستین فتل، سال 2014

اسپا-فراکوشام یکی از خاصترین پیست‌های فرمول یک است که ماشین را از هر لحاظ تحت فشار قرار می‌دهد. در ابتدا بخشی از پیست با حداکثر فشار ممکن پای راننده روی پدال گاز طی می‌شود که سامانه بازیابی انرژی (ERS) در این بخش نقش مهمی ایفا می‌کند. بخش میانی پیست اما بی شک زیباترین بخش پیست است که در چند سال اخیر نیز رقابت‌های حساس و هیجان انگیزی در این بخش دیده‌ایم.

پیچ‌ها و ارتفاع بخش های مختلف پیست اسپا

داون‌فورس و درگ

انتخابی سخت بین بالا بردن داون‌فورس برای بخش دوم پیست و کاهش دادن سرعت از بین رفتن تایرها و یا هدف کسب زمان بهتر در دو بخش یک و سه پیست که سرعت بالاتری دارند در مثابل تیم‌ها قرار گرفته است. باید دید هر تیم چه تصمیمی را اتخاذ خواهد کرد.

اینفوگرافی گرندپری بلژیک

قدرت مورد نیاز ماشین

اولین نکته‌ای که هر تیم به آن توجه خواهد کرد فاصله 2کیلومتری از پیچ لا-سورس تا پیچ شانه (Les Combes) است که درگ پایین و سرعت بالایی را می‌طلبد. حفظ تعادل بین داون‌فورس و آیرودینامیک بودن ماشین بسیار مهم است زیرا نباید منجر به بروز بیش فرمانی یا کم فرمانی در اسپا شوند، این دو پدیده در چنین پیستی به شدت خطرناک هستند و می‌توانند زمان زیادی را از راننده بگیرند.

توان ترمزگیری ماشین بسیار مهم است، کلا در پیست‌هایی که مستقیمی‌های طولانی دارند سیستم ترمزگیری ماشین اهمیتی دوچندان خواهد داشت. در پیست اسپا پیچ‌هایی که به ترمزگیری شدید نیزا دارند پیچ‌های 1 و 5 و 18 هستند.

پیچ‌های کلیدی

پیچ 1: یک خروج خوب از پیچ لا-سورس می‌توانند تضمین کننده حفظ رتبه هر راننده تا پیچ Eau Rogue و مستقیمی بعدش شود اما یک خروج ضعیف از لا-سورس ممکن است باعث شود راننده از ماشین‌های پشت سری عقب بیفتد.

پیچ های 10 و 11: دو پیچ متوالی سرپایینی به سمت چپ به نام پوهون، تفاوت بین راننده‌ها و تیم‌ها در این بخش مشخص می‌شوند. احتمالا تیم‌ها و راننده‌های برتر این دو پیچ را بدون ترمزگیری شدید پشت سر می‌گذارند.

پیچ‌های 18 و 19: شیکن ایستگاه اتوبوس مستلزم یک ترمزگیری به موقع و دقیق و جایگیری مناسب تایرها روی کرب است و سپس جهت‌گیری ماشین به سمت ادامه پیست و سرعت گیری.

تایرها

تایرهای مجاز در گرندپری بلژیک 2018

هرچند نام تایرها در سال 2018 متفاوت از سال 2017 انتخاب شد اما از نطر عملکردی دقیقا همان تایرهای سال 2017 برای این گرندپری انتخاب شده‌اند.

استراتژی یک پیت-استاپ برای گرندپری بلژیک با استفاده از ترکیب التراسافت و سافت ممکن بود و با پیش‌بینی‌های آب و هوایی و دمایی امسال و با شرایطی که امکان دارد دمای هوا کمی پایین‌تر از سال گذشته باشد، دلیلی وجود ندارد که تیم‌ها به سراغ استاتژی دو پیت-استاپ بروند. البته وارد شدن سیفتی کار به مسابقه ممکن است روی تغییر استراتژی ها موتر باشد.

از آنجایی که تیم مک-لارن تعداد تایرهای سوپرسافت کمتری نسبت به دیگر تیم‌ها انتخاب کرده پیش بینی می‌شود از تایرهای سافت و مدیوم استفاده کند.

تایرهای انتخابی رانندگان در گرندپری بلژیک 2018

سبقت‌گیری و DRS

در طول این پیست 3 فرصت اصلی برای سبقت گیری وجود دارد. یکی پس از پیچ شماره 1 و دیگری پس از پیچ شماره 5 جایی که محدوده DRS به پایان می‌رسد. فرصت سوم نیز شیکن ایستگاه اتوبوس است.

به دلیل اینکه پس از هر دو مستقیمی این پیست، یک پیچ تند که ملزوم شیفت دادن دنده ها به دنده 2 است وجود دارد، می‌توان انتظار رقابتی هیجان انگیر را داشت که سبقت‌های بیشتری نسبت به دیگر گرندپری‌ها در آن اتفاق می‌افتد.

آب و هوا

پیش بینی شده است هر 3روز تمرین و تعیین خط و مسابقه، دمای هوا کاملا معتدل باشد و در هر 3 روز احتمال بارش باران وجود دارد. روز شنبه احتمال بارش باران بیشتر از دو روز دیگر است و دمای هوا به سختی به 10 درجه سانتیگراد خواهد رسید. بنابراین آماده سازی تایرها برای دورهای تعیین خط حیاتی است.دمای پایین می‌تواند در طی مسابقه برای تیم‌های که از تایرهای مدیوم یا سافت استفاده می‌کنند دردسر ساز باشد.

پیش بینی

می‌توان تا حدی دو پیست اسپا و سیلورستون را مشابه یکدیگر دانست از همین رو باز هم پیش بینی می‌شود رقابت اصلی بین مرسدس و فراری باشد البته در صورت بارش باران احتمال قدرتمندتر ظاهر شدن فراری وجود دارد.

تیم‌هایی که ازموتورهای مرسدس و فراری بهره می‌برند احتمالا نمایش بهتری خواهند داشت، هرچند تنظیمات آیرودینامیکی و قدرت شاسی نیز از فاکتورهای مهم هستند.

دو تیم مک-لارن و تورو روسو احتمالا بخاطر ضعف در مستقیمی‌های سرعت بالا، نتوانند رتبه‌های ثابل توجهی به دست آورند.